Analyse Barcelona Paviljoen

Barcelona Paviljoen

Het Barcelona paviljoen wordt gezien als een van de hoogte punten van de moderne architectuur. Het Duitse Paviljoen in Barcelona, is ontworpen door Mies van der Rohe in 1929 in samenwerking met binnenhuisarchitecte Lilly Reich.

Het is ontworpen voor de Wereldtentoonstelling. Een paar jaar voor de Wereldtentoonstelling had Mies van der Rohe al landhuizen ontworpen. De landhuizen heeft hij met behulp van de gekozen bouwmaterialen zo open mogelijk willen maken naar het landschap eromheen.

Korte beschrijving

Het Barcelona Paviljoen is een landhuis dat een extreem vereenvoudigde vorm heeft van de eerdere ontwerpen. Van buiten gezien lijkt het landhuis opgebouwd te zijn uit verschillende blokken die asymmetrisch geordend zijn. Horizontale en verticale lijnen bepalen het beeld, dat volledig gemaakt wordt door de verschillende waterbassins die zich rondom het paviljoen bevinden.

Het paviljoen bestaat uit kostbare materialen die met hun beige, grijze en groene tinten de eenvoud van het gebouw versterken. Het gebouw komt haast klassiek over en was op zichzelf al zo compleet dat er maar een paar, door Mies van der Rohe zelf ontworpen meubels in kwamen te staan, die overigens nooit gebruikt zijn.

Algemeen

• Het paviljoen is 1 verdieping hoog.
• Het staat om een sokkel van travertijn. 
• Travertijn is een kalksteen die gevormd wordt door de neerslag van kalk uit in calciumcarbonaat (kalk) oververzadigd water uit warme bronnen.
• Op de sokkel rust een stalen skelet. Deze is asymmetrisch. De stalen, verchroomde kolommen parallel geplaatst. Deze dragen een plaat van gewapend beton.
• Tussen de stalen kolommen zijn ter ondersteuning muurpanelen van marmer aangebracht.
• De ruimte is open
• De verdeling van de ruimte wordt gedaan door glazen en onyx wanden.

Barcelona Paviljoen

Materialen:

Materialen die gebruikt zijn voor het paviljoen zijn o.a.:

• staal
• glas
• gepolijste steen (marmer en onyx)
• gewapend beton.